394۔ چنّاں کیتی اے اجیہی گلّ وے

اشکوں
کے چراغ ایڈیشن 2011  صفحہ569۔570

394۔ چنّاں
کیتی اے اجیہی گلّ وے

چنّاں
کیتی اے اجیہی گلّ وے
ساڈے
سینے وچ پے گئے نیں سَلّ وے
پار
لنگناں تاں نال ساڈے چلّ وے
چل
پتن جھناں دا ملّ وے
جے
توں منّیں تاں میں دساں اک گلّ وے
چن
سُورج نیں دونویں ساڈے ولّ وے
سانوں
ہنجواں نے مار مکایا
آ
کے ہنجواں نوں پا دے ٹھلّ وے
اگ
عشقے دی بجھدی جاندی
آ
زلف دا پکھّا جھلّ وے
لوکی
آخدے نیں کملی کملی
ساڈی
پے گئی اے کملی اَلّ وے
سوہنا
منگے تاں سواں دیئے جتّیاں
اسیں
پٹھّی لہا کے کھلّ وے
مَیں
آں کملی تے اوگن ہاری
کیہڑے
منہ ناں کراں میں گلّ وے
بیلے
وچ نیں شیاں دے ڈیرے
کنڈی
اتے گناہاں دے جھلّ وے
پینڈا
لمّاں اے تے رات ہنیری
وے
مَیں کلّی آں توں نال میرے چلّ وے
ہاڑے
پانواں تے پئی کُرلانواں
وچ
سفنے سنیہڑا گھلّ وے
ایتھے
بیٹھ کسے نہیں رہنا
کوئی
اَج گیا کوئی جاوے کلّ وے
یاری
لا کے ڈاہڈے نال مضطرؔ
!
ہن
سر تے پیّاں نوں جھلّ وے
چوہدری محمد علی مضطرؔعارفی

اپنا تبصرہ بھیجیں