398۔ تھک گیا سورج چلدا چلدا

اشکوں
کے چراغ ایڈیشن 2011  صفحہ577۔578

398۔ تھک گیا سورج چلدا چلدا

تھک
گیا سورج چلدا چلدا
بجھ
گیا دیوا بَلدا بَلدا
آس
دا بوٹا سُک نہ جاوے
پُھلدا
پُھلدا، پَھلدا پَھلدا
تھک
نہ جاویں، اَک نہ جاویں
پیار
دا پکّھا جھلدا جھلدا
ویکھیں
رستہ بھلّ نہ جاویں
کلّم
کلّا چلدا چلدا
جَھلّا
سولی وچ جا وجّا
پچّھل
پَیریں چلدا چلدا
ڈاہڈے
دے نال یاری لا کے
ہُن
پھردا اے ٹلدا ٹلدا
وہندیاں
وہندیاں بُڈھا ہویا
مُنّا
اکھّاں ملدا ملدا
اشک
نمانا یار پرانا
سوچیں
پے گیا ڈھلدا ڈھلدا
شہر
دے کندھاں کوٹھے ڈھا کے
رک
گیا راوی چلدا چلدا
دُکھّاں
دے دریا نوں پی کے
رُڑھ
گیا کنڈھا ڈھلدا ڈھلدا
ہجر
دا پیہن، دُکھّاں دے دانے
تھک
نہ جاویں دلدا دلدا
سوہنا
مٹی وچ جا سُتّا
پیار
دا پکّھا جھلدا جھلدا
شالا
ویکھیں ڈب نہ جاویں
دریانواں
نوں ٹھلدا ٹھلدا
ہور
وی دون سوایا لگے
جھلّا
طعنے جھلدا جھلدا
سوہنا
سوں گیا سرگھی ویلے
دعوت
نامے گھلدا گھلدا
ہجر
دی سولی تے جا چڑھیا
وصل
دے ولگن ولدا ولدا
دل
تے داغ سی بدظنی دا
کینسر
بن گیا گلدا گلدا
دل
دا کالا نہ ہو جاویں
منہ
تے کالک   ملدا ملدا
مضطرؔ
مٹّی وچ جا سُتّا
لُکدا
چُھپدا، ٹلدا ٹلدا
مضطرؔ
ورگا کھوٹا سکّہ
چل
جاندا اے چلدا چلدا
چوہدری محمد علی مضطرؔعارفی

اپنا تبصرہ بھیجیں